Een film met een buitengewoon ongelukkige release-datum: 7 september 2001. Direct na de aanslagen was er sprake van militair terugslaan en in oktober van datzelfde jaar vielen de eerste Amerikaanse bommen in Afghanistan. Geen best moment om een satirische film over het Amerikaanse leger in de bioscoop te brengen. Toch verdient Buffalo Soldiers niet de snelle afgang die de film ten deel is gevallen.

Het is een zwarte satire op het Amerikaanse leger in vredestijd, in dit geval aan het eind van de Koude Oorlog en ten tijde van de val van De Muur. We volgen de bevoorradingseenheid die is gevestigd in Berlijn, en wel in het bijzonder van kantoorklerk Ray Elwood (Phoenix), de charmante rat die alles kan leveren aan iedereen en tegen elke prijs. Hij is de koning van de zwarte markt en vaart er wel bij, gezien zijn dure Mercedes. Zijn overste is een kolonel (Harris) die, op zijn zachtst gezegd, wat traag van begrip is.

Ray levert drugs die hij zelf maakt en op een dag heeft een tankeenheid er iets te veel van gebruikt. Apestoned verlaten ze in hun tank het oefenterrein en richten een ware ravage aan. Daarbij komen twee legerchauffeurs om het leven en de door hen achtergelaten trucks (tot aan de nok gevuld met wapens) worden door Ray en zijn mannen snel geconfisceerd. Zij zien absolute rijkdom aan de horizon, als ze de wapens maar kunnen verkopen.

Wanneer er een nieuwe sergeant (Glenn) ten tonele verschijnt lijkt er eerst nog geen vuiltje aan de lucht. Ray is gewend iedereen en alles om te kunnen kopen en probeert dat ook bij deze nieuweling. Maar die speelt het spel niet mee en laat Ray weten dat hij in de gaten wordt gehouden. Om hem terug te pakken versiert Ray zijn dochter (Anna Paquin), maar dat blijkt een catastrofale beslissing: Ray wordt echt verliefd op haar en dan beginnen zijn problemen pas goed.

Buffalo Soldiers is een vermakelijke, soms bijtende satire op het reilen en zeilen van soldaten die niets anders te doden hebben dan tijd. Natuurlijk doen ze wat ze doen om winst te maken, maar ook om de verveling te verdrijven. De meesten zitten hier omdat ze van de rechter de keuze kregen: gevangenisstraf, of het leger in. Het enge is dat alles wat hier wordt voorgeschoteld niet eens zo heel erg onwaarschijnlijk is. Het zou kunnen gebeuren, sterker nog, het ook wel gebeurd zijn. Er is immers overal een mannetje te vinden dat dingen kan “regelen”, en mensen die het “geregelde” graag willen hebben?

Joaquin Phoenix (spreek uit als wahKIEN FIEniks) speelt hier een typetje waar we geen sympathie, maar wel begrip voor hebben. Scott Glenn speelt een veteraan die het klappen van de zweep meer dan kent en die ik niet graag boos zou maken. Zelfs niet voor Anna Paquin.