Amores Perros

Titel	Recensies
Amores Perros	Productie    2000 Categorie    Bedot de lezer! Regisseur    Alejandro Gonzalez Iñarritu Met             Gael Garcia Bernal, Emilio Echevarria, Goya Toledo
	Opnieuw een oude film van stal gehaald, omdat het aanbod in de bioscopen te slecht was. Wel weer een première voor ons allebei, en dus passend in de spelregels van deze site. Op DVD gezien in het Emerald Huis Theater. Drie verhaallijnen die elkaar snijden bij een verwoestend auto-ongeluk. Drie verhalen die gaan over verlies en over de harde klappen die het leven zonder aanzien des persoons kan uitdelen. Drie keer menselijk lijden uit naam van de liefde. Verhaal 1: Octavio is hopeloos verliefd op Susana, de vrouw van zijn gewelddadige broer en probeert met zijn hond voldoende geld bij elkaar te krijgen om haar ervan te overtuigen dat ze met hem moet meegaan. We dalen af in de uiterst verfijnde wereld van de hondengevechten en bevinden ons aan de zelfkant van de maatschappij. De liefde van zijn kant is echt, maar is zij echt overtuigd? Tijdens de hondengevechten wint hij veel geld, maar tegelijkertijd maakt hij een vijand die niet moet worden onderschat. Het verhaal eindigt in een woeste achtervolging door Mexico City, met een heftig bloedende hond op de achterbank en twee kerels die hem in een Jeep achterna zitten. De achtervolging eindigt met een spetterende klap op een andere auto. Verhaal 2: Daniel is een TV-producent en verdient goed. Hij heeft een leuke vrouw en twee kinderen, maar het succesvolle fotomodel Valeria is verliefd op hem en hij op haar. Hij koopt een appartement, verlaat zijn vrouw en gaat er met Valeria wonen. Op de eerste avond gaat zij nog even snel wat Champagne halen om hun bijeen zijn te vieren. Haar ritje eindigt met een spetterende klap, als Octavio haar auto van de zijkant ramt. Zij blijkt een gecompliceerde beenbreuk te hebben en zit voorlopig even gevangen in het apartement, waarvan de vloer gammel is. Als haar hondje in een gat springt, blijken er duizenden ratten onder de woning te huizen. We horen het hondje af en toe piepen en schuifelen, maar ze krijgen hem niet te pakken. In een uiterste poging verlaat ze haar rolstoel en verstoort daarmee haar genezing. Haar been moet er uiteindelijk af. Zal hun liefde in staat zijn deze crisis te overwinnen? Verhaal 3: El Chivo (de geit) is een zwerver die, vergezeld door een aantal honden, door Mexico City trekt. Van tijd tot tijd neemt hij een opdracht aan als huurmoordenaar, en langzaam wordt zijn verhaal ontrafeld. El Chivo heeft twintig jaar eerder vrouw en dochter verlaten om ‘revolutionair’ te worden. Hij dacht de wereld te kunnen verbeteren om hem pas dan met zijn dochter te kunnen delen. Nu is hij er achter dat dat een stom idee was, en dat hij veel kapot heeft gemaakt en verloren heeft laten gaan. Tijdens één van zijn opdrachten ziet hij de auto’s van Octavio en Valeria met een spetterende klap op elkaar knallen. In de verwarring direct na het ongeluk ontfermt hij zich over Octavio’s hond en geld. Aan de opdracht zelf (de ene halfbroer wil de andere halfbroer vermoord hebben) geeft El Chivo een leuke, onverwachte draai. Zal zijn dochter hem kunnen vergeven? De film is op ingenieuze wijze in elkaar gezet, met de drie verhalen die wel min of meer achter elkaar worden verteld, maar toch ook door hier en daar ineen vloeien en ook niet chronologisch verlopen. Telkens wordt er weer een nieuw aspect van één der hoofdpersonen belicht en dat houdt de film boeiend van de eerste tot de laatste minuut. Niet alle vragen worden beantwoord, niet alle verhalen worden tot het einde toe verteld… maar is dat in het leven niet hetzelfde? ‘Amores Perros’ betekent zoveel als ‘Liefde is Klote’, maar het Spaanse woord ‘Perro’ betekent ook ‘hond’. Het is zeker waar dat de honden in deze film net zo belangrijk zijn als de menselijke acteurs en met name in het eerste verhaal lijkt een hondenleven meer waard te zijn dan dat van een mens. De vermelding dat ‘er tijdens de opnamen van deze film geen dier heeft geleden’ krijgt hier een nieuwe betekenis. De hondengevechten worden niet zeer expliciet in beeld gebracht, het geweld wordt meer gesuggereerd door gebruikmaking van geluid, maar voor zachtaardige hondenliefhebbers zal het niet meevallen om er naar te kijken. Verbluffend debuut van de Mexicaanse regisseur Iñarritu. [RJ]
	Vorige week zeiden we het al: waarom worden de meest intrigerende films niet in Hollyood gemaakt, maar juist ergens anders? Ook deze film is niet uit Hollywood maar is Mexicaans. Het geeft een beetje wrang beeld an de Mexicaanse maatschappij, maar is niet zo'n kritische films als Diarios de Motocicleta. Meerdere verhaallijnen worden door elkaar gehusseld en komen stapje voor stapje bij elkaar. Onmogelijke verbanden blijken in de loop van het verhaal  toch naadloos aan elkaar te sluiten. Erg vrolijk word je er niet van, hoewel er zeker hilarische momenten zijn. Natuurlijk is het aan de onderkant van de Mexicaanse matschappij ook helemaal niet zo leuk en sommige van de hoofdpersonen doen er alles aan hieruit te onsnappen. Soms lukt dat, soms ook helemaal niet. En andersom gebeurt het ook: figuren uit de 'bovenwereld' gaat het helemaal niet zo goed. De film is echter geen verhaal over goed en kwaad. Het is een tijdsbeeld van een periode uit het leven in Mexico. [BB]