Harry Potter and the Goblet
of Fire
Titel |
Recensies |
Harry Potter and the Goblet of fire |
Productie
2005
Categorie
Geen kinderfilm
Regisseur
Mike Newell
Met
Daniel Radcliffe, Emma Watson, Rupert Grint e.v.a.
|
![]() |
Alweer het vierde deel van de serie,
gebaseerd op het boek dat van Harry Potter een internationaal succes
maakte. Het lijkt me zinloos om hier plotlijnen uitéén te
gaan zetten: wie nu nog niet van Harry Potter heeft gehoord moet de
afgelopen tien jaar op Mars hebben gewoond en, zeg nu zelf, wie begint
er pas naar een serie te kijken bij het vierde deel?
Over plotlijnen gesproken: er is heel
veel weggesneden uit het dikke boek, maar de sfeer en urgentie van het
verhaal zijn onverminderd intact gebleven, sterker nog, de film vliegt
voorbij, ondanks de ruim twee en een half uur durende speeltijd. Geen
Duffelingen, geen bevrijdingsplan voor de huiselfen (vind ik
persoonlijk helemaal geen gemis). De film concentreert zich op het
Toverschool Toernooi en de verwikkelingen daaromheen, en dan met name
het duistere plot om Heer Voldemort te doen herleven.
En, beter dan de voorgaande delen in
de serie? Ja. En nee. De eerste twee films waren hondstrouwe
verfilmingen van de boeken, maar misten daardoor een beetje leven. Het
wilde maar niet echt sprankelen. De derde film was een enorme stap
voorwaarts: voor het eerst werd ook de duistere kant van het bestaan
erkend, terwijl het boek meer werd losgelaten en de film meer als
visuele vertelling tot leven kwam. Die lijn wordt in deze film
voortgezet. Donker, duister, spannend, soms angstaanjagend. Maar met
veel meer humor dan in de voorgaande drie films bij elkaar. Er kan
volop gelachen worden om deze Potter en dat is maar goed ook, met de
schokkende gebeurtenissen die elkaar in hoog tempo opvolgen. Een
minpuntje is de compacte verteltrant: soms gaat het zo snel dat dingen
tussen de wal en het schip terechtkomen.
Een aantal personages krijgt iets meer
bewegingsvrijheid (Marcel Lubbermans, Fred en George Wemel), maar de
meeste leraren zijn maar kort op het doek. Ze maken daar wel het meest
van, dat moet gezegd. Uitzondering zijn Perkamentus en de nieuwe leraar
Dwaaloog Dolleman, een heerlijke rol van Brendan Gleeson. Ook Heer
Voldemort zelf, een mooie creatie van Ralph Fiennes, is huiveren en
genieten tegelijk. De special effects zijn om van te watertanden (nog
nooit zo’n mooie draak gezien) en de muziek ondersteunt de sfeer van
het verhaal uitstekend.
Er is, kortom, geen enkele reden om
niet naar de nieuwste Potter te gaan. Maar bedenk van tevoren goed of
de kinderen er tegen kunnen: het is geen verhaal voor kleintjes.
[RJ] |