Harry Potter and the Goblet of Fire


Harry Potter and the Goblet of Fire
Titel
Recensies
Harry Potter and the
Goblet of fire

Productie         2005
Categorie         Geen kinderfilm
Regisseur         Mike Newell
Met                 Daniel Radcliffe, Emma Watson, Rupert Grint e.v.a.
9½ sterren
Alweer het vierde deel van de serie, gebaseerd op het boek dat van Harry Potter een internationaal succes maakte. Het lijkt me zinloos om hier plotlijnen uitéén te gaan zetten: wie nu nog niet van Harry Potter heeft gehoord moet de afgelopen tien jaar op Mars hebben gewoond en, zeg nu zelf, wie begint er pas naar een serie te kijken bij het vierde deel?
 
Over plotlijnen gesproken: er is heel veel weggesneden uit het dikke boek, maar de sfeer en urgentie van het verhaal zijn onverminderd intact gebleven, sterker nog, de film vliegt voorbij, ondanks de ruim twee en een half uur durende speeltijd. Geen Duffelingen, geen bevrijdingsplan voor de huiselfen (vind ik persoonlijk helemaal geen gemis). De film concentreert zich op het Toverschool Toernooi en de verwikkelingen daaromheen, en dan met name het duistere plot om Heer Voldemort te doen herleven.
 
En, beter dan de voorgaande delen in de serie? Ja. En nee. De eerste twee films waren hondstrouwe verfilmingen van de boeken, maar misten daardoor een beetje leven. Het wilde maar niet echt sprankelen. De derde film was een enorme stap voorwaarts: voor het eerst werd ook de duistere kant van het bestaan erkend, terwijl het boek meer werd losgelaten en de film meer als visuele vertelling tot leven kwam. Die lijn wordt in deze film voortgezet. Donker, duister, spannend, soms angstaanjagend. Maar met veel meer humor dan in de voorgaande drie films bij elkaar. Er kan volop gelachen worden om deze Potter en dat is maar goed ook, met de schokkende gebeurtenissen die elkaar in hoog tempo opvolgen. Een minpuntje is de compacte verteltrant: soms gaat het zo snel dat dingen tussen de wal en het schip terechtkomen.
 
Een aantal personages krijgt iets meer bewegingsvrijheid (Marcel Lubbermans, Fred en George Wemel), maar de meeste leraren zijn maar kort op het doek. Ze maken daar wel het meest van, dat moet gezegd. Uitzondering zijn Perkamentus en de nieuwe leraar Dwaaloog Dolleman, een heerlijke rol van Brendan Gleeson. Ook Heer Voldemort zelf, een mooie creatie van Ralph Fiennes, is huiveren en genieten tegelijk. De special effects zijn om van te watertanden (nog nooit zo’n mooie draak gezien) en de muziek ondersteunt de sfeer van het verhaal uitstekend.
 
Er is, kortom, geen enkele reden om niet naar de nieuwste Potter te gaan. Maar bedenk van tevoren goed of de kinderen er tegen kunnen: het is geen verhaal voor kleintjes.

[RJ]