Productie         2004

Categorie         Biografie

Regisseur         Martin Scorsese

Met                 Leonardio DiCaprio, Cate Blanchett

De dag nadat wij deze film hadden gezien werd bekend dat hij de grote aanvoerder is bij de komende Oscar-uitreikingen, met maar liefst 11 nominaties, waaronder: Beste film, regisseur, mannelijke hoofdrol, mannelijke bijrol, vrouwelijke bijrol, art direction en cinematografie. Die laatste twee zijn zeker terecht, want het ziet er allemaal prachtig uit. Een echte, gelikte Hollywoodproductie, zoals die vroeger bij de vleet werden gemaakt, van een door de wol geverfde regisseur. Martin Scorsese maakt al ruim 40 jaar films, waaronder zulke klassiekers als Taxi Driver, Mean Streets, The Last Waltz en The Last Temptation of Christ. In al die jaren is Scorsese vaak genomineerd voor een Oscar als regisseur, maar tot nu toe kwam het er nog niet van. Zou dit zijn jaar zijn? Ik gun het hem van harte, maar het zou dan wel weer zuur zijn als het niet voor zijn beste film is. Want dat is The Aviator niet.

The Aviator vertelt het verhaal van selfmade man Howard Hughes, die zo van luchtvaart houdt dat hij zelf vliegtuigen bouwt en bestuurt. Hij droomt van een eigen luchtvaartmaatschappij en koopt daarom TWA. Ondertussen ziet hij ook nog kans om regelmatig een film te draaien in het bruisende Hollywood van die tijd. Het is een man die wordt omgeven door controverse, en die een uitzonderlijk talent heeft om mensen tegen zich in het harnas te jagen. Een tergend eigenwijze figuur, die tegelijkertijd geniaal en gek is, visionair en kluizenaar. Zijn relatie met Katherine Hepburn (mooi gespeeld door Cate Blanchett) loopt stuk, net als die met Ava Gardner (Kate Beckinsale).

Zijn grote tegenstrever is Juan Trippe van PanAm, die het monopolie op intercontinentale vluchten wil behouden en daartoe een senator (gespeeld door Alan Alda – die speelt dus ook nog iets anders dan Hawkeye Pierce in Mash!) heeft omgekocht. De machtsspelletjes lopen hoog op, maar uiteindelijk worden de zaken opgelost. Briljant is de scene van het openbaar verhoor, waarin het beginsel ‘beat them at their own game’ zó fraai wordt toegepast dat het pijn doet.

Laat niemand meer zeggen dat Leonardo DiCaprio niet kan acteren. Hij speelt Hughes met overtuiging en zwier, en zet hem levensecht neer, met alle tics, afwijkingen, neuroses en spanningen. Hughes wordt nergens echt sympathiek – wat zulke mensen ook nooit zijn, denk ik – maar wel betreurenswaardig.

Ouderwets vakwerk, zo zou je deze film kunnen samenvatten. Een mooi spektakel van bijna drie uur, dat – vergeef me de woordspeling – voorbij vliegt.
[RJ]