06/05


06/05
Titel
Recensies
06/05
Productie    2004
Categorie   
Complotthriller
Regisseur    Theo van Gogh
Met            Thijs Römer, Tara Elders, Jack Wouterse
8 sterren Als Theo van Gogh tijdens het ‘rondje langs de TV kanalen’ in beeld verscheen, hield ik het nooit langer dan twee seconden vol. Grote bek, onfris uiterlijk, die eeuwige sigaret. Een origineel karakter, dat wel, maar ik ben nooit een fan geweest. Van Pim Fortuyn ook niet, trouwens. Een populist, die zijn oor te luisteren legde in achterstandswijken en de ideeën die hij daar hoorde vertaalde naar correct Haags, en zo een grote schare volgelingen opbouwde. Het smaakte mij een beetje te veel naar nog niet zo heel lang vervlogen geschiedenis. Dus een film van Van Gogh, over Fortuyn die hij openlijk adoreerde (die goddelijke kale, noemde hij hem altijd)? Twijfelgeval…

Voordat de film eigenlijk begint krijgen we een shot van een meisje dat een lijst vindt, waarop een datum en tijd is omcirkeld: 6 mei 2002, 18.00 uur, mediapark, Hilversum. Een interview met BNN. Het meisje belt vanuit haar auto naar een baardige man die zich voorstelt als ‘Van Dam’. Ze zegt: “Het is Pim Fortuyn.”

Dan gaan we naar een fotoshoot van fotograaf Jim de Booy, net buiten dat mediapark in Hilversum, op 6 mei 2002. Alles lijkt normaal te verlopen, maar we krijgen telkens een shot van een zenuwachtig ogende jongeman in een witte VW Golf. Ook wordt er snel gemonteerd naar een lopende man met een baseballpetje en een plastic tas. Plotseling raast er van alle kanten politie en ME over de straat. De jongen in de witte Golf vlucht weg en rijdt daarbij de motor van De Booy omver. Die aarzelt geen moment en maakt een stelletje foto’s van de wegrijdende auto. Dan klinken er schoten uit het mediapark. De Booy wil naar binnen en zwaait met zijn perskaart, maar wordt niet toegelaten door de ME.

Het zou niet goed zijn meer van het verhaal te vertellen, dat zou de verrassing verpesten voor wie zelf gaat kijken. Laat ik volstaan met te zeggen dat het verhaal bijzonder goed in elkaar steekt, met vele verrassende wendingen en een heerlijk paranoïde complotsfeer. De film vertelt het verhaal weloverwogen, je raakt als kijker nergens de draad kwijt maar je kunt je aandacht ook niet laten verslappen. Scriptschrijver Tomas Ross heeft de hele intrige opgehangen aan het gedoe rond het wel meedoen / niet meedoen aan het Joint Strike Fighter project en dat is leuk gevonden. Wie zal zeggen wat er gebeurt onder de motorkap van de Staat der Nederlanden? Hebben de politici het voor het zeggen, of worden we toch geregeerd vanuit duistere kamers, waar voortdurend grote tape-recorders draaien? Erg leuk vond ik de scéne waarin Mat Herben wordt afgeschilderd als een slap ei, door hogere machten in het zadel geholpen. Tegen die opvatting kan, gezien de politieke carrière van Herben, niemand bezwaar hebben.

Na de teleurstelling over de staat van de vaderlandsche cinema die ik vorige week bij ‘Vet Hard’ had, was 06/05 een bijzonder aangename verrassing. Goed acteerwerk, een goed verhaal, met vaart en souplesse verfilmd. Door slim gebruik te maken van archiefbeelden geeft Van Gogh een indringend waarheidsgehalte aan de film, die een bijna documentair karakter heeft. Overal staan in de achtergrond televisies aan waarop het NOS journaal draait, met beelden van de gebeurtenis, de reacties uit het land en die uit politiek Den Haag. Aan het eind van de film laat Van Gogh zich teveel in de eigen politieke agenda kijken, vind ik, door Fortuyn via archiefbeelden langdurig aan het woord te laten en de rest van de toenmalige politieke hofhouding juist niet. Hij wordt dan van filmmaker predikant en dat is jammer.

Opvallend is het aantal rokers, in deze film. Van Gogh was zelf een verstokt roker en laat vrijwel iedereen in zijn film gretig paffen, maar zijn hoofdpersoon is ‘net gestopt’ en kauwt voortdurend op lollies. Een privé-grapje: vlak voor zijn dood had Van Gogh al gezinspeeld op het feit dat hij zelf ook wilde stoppen.

Ik las net (16-02-05) in de krant dat de film maar weinig kijkers trekt, en dat is niet terecht. 06/05 is een meer dan goede film van eigen bodem, met uiteraard het traditionele snufje tietengezwaai, maar deze keer is het niet treurig, waar het dat bij Vet Hard wel degelijk was.

Dit is de zwanenzang van een getalenteerd filmmaker over de zwanenzang van een dubieus politiek figuur, meer dan de moeite waard om te gaan bekijken.

[RJ]
7 sterren
De Nederlandse film staat bij mij niet zo in een gunstig daglicht. Houterig acteren, futloos gefilmd en een script dat van blote tieten aan elkaar hangt. Ook Theo van Gogh is nooit mijn favoriet geweest, om het zachtjes uit te drukken. Een arrogante, bewust kwestende, lompe hork die niets aan welke maatschappelijke discussie dan ook heeft toegevoegd. Een slechter vooruitzicht voor deze film kun je je bijna niet voorstellen.

Ik moet echter zeggen dat 06/05 een erg sterke film is. De complottheorie die eraan ten grondslag ligt wordt heel aannemelijk gemaakt door een degelijk script. Er wordt uitstekend in geacteerd en het camerawerk is sterk. Het verhaal loopt goed en kent weinig zwakke plekken. De kritiek op de 'toestand van de wereld' in de tijd rond de moord op Fortuyn is aanwezig maar nooit storend of opdringerig (geen Michael Moore taferelen...).

Leuk om Jack Wouterse nu eens in een goede film te zien...

[BB]